Olaf Mooij
Olaf Mooij ziet de auto als een rijke bron voor de verbeelding, zo beschouwt hij de auto als een levend wezen die een levenscyclus, van geboorte tot de terugkeer tot stof, door maakt.
AANSTAANDE TENTOONSTELLINGEN
N
nu te zien
opening 7 Juli 2023 19.00 uur
OLAF MOOIJ
Before, after and today’s inconveniences
doorlopend te zien
ChesterfieldCar. Depot Boijmans van Beuningen
Vanaf
Publieke werken
De Koets.
Het Oerol festival 2015
Denkend aan de toekomst ontstaat bij mij vaak een angstig gevoel, angst over de hoeveelheid mensen die hier op aarde wonen, over de vervuiling van onze leefomgeving en vaak denk ik dat het weleens helemaal mis zou kunnen gaan. Vaak vervloek ik deze wereld en fantaseer over een alternatief bestaan.
Vanuit dit angstgevoel en onvrede dat diep in mij geworteld is, ontstond de serie vluchtwerken.
De Koets is een mobiel atelier dat is opgebouwd als een collage van gevonden en tweedehands gekochte onderdelen en is ontstaan naar aanleiding van herinneringen aan mijn jeugd.
Onder ons huis was een kelder. Deze kelder was mijn domein. In deze kelder vonden in verloop van tijd afhankelijk van mijn leeftijd verschillende projecten plaats. Karrenbouw, luidspreker-boxen en versterker bouw, een laboratorium, een bioscoop en het bouwen van een model ruimteschip waarin ik mij volkomen veilig voelde.
Bijna al deze elementen zijn in de koets terug te vinden.
Op het moment dat ik op de bok van de koets ga zitten hangen mijn benen naar beneden te bungelen omdat de koets net iets te hoog is, dit zorgt voor een heerlijk onbekommerd gevoel en herinnert mij aan de tijden van toen ik jong was.
Tijdens het bouwproces voelde ik me ook weer als een kind, wat is niet leuker dan het bouwen van een droom.
In dit geval als volwassene is het bouwen van een nachtmerrie meer op zijn plaats omdat het beeld ook de angst weergeeft van hoe het met de wereld gaat en dat ik daar graag voor zou willen vluchten en dan liefst met mijn spullen dicht bij me.
Het Museum van Carcheologie.
De Parade 2016
Al geruime tijd houd ik mij bezig met het fenomeen auto. De laatste tijd beschouw ik de auto als een levend wezen en vraagt ik me af waar die auto vandaan komt.
Zou hij groeien in een ei of komt hij voort uit een bevruchting van een eicel door auto-spermatozoide?
Deze vraag wordt zichtbaar in het Museum van Carcheologie een rariteiten kabinet waar de levenscyclus van auto centraal staat.
Van ‘autospermatozoide’ tot ‘autofossiel’
De levenscyclus is voor de ene auto lang en voor de andere onverwacht kort. Het kan zelfs zo zijn dat de auto voordat hij op de wereld terecht komt al misvormd is en overlijdt. Geconserveerd in potten en onder stolpen worden deze fenomenen bewaard en zijn samen met andere rare gevallen te zien zijn in Het Museum van Carcheologie.
De Kerk van ons Ongelovige geloof.
De Parade 2018
De Kerk van ons Ongelovige Geloof is een mysterieus kapelachtig bouwwerk, waarin je je ogen het werk moet laten doen.
In dit prachtige bouwwerk val je van de ene verbazing in
de andere. ‘Wat moet ik geloven?’ vraag je je af na het zien van al die bijzondere objecten. Geloof je in de heiligheid van de techniek of geloof je dat de heilige koe leeft en ontstaat uit een auto spermatozoïde? Alle dit soort aspecten worden belicht in de Kerk van ons Ongelovige Geloof.
In tijden van uitgesproken meningen is er behoefte aan de Kerk van ons Ongelovige Geloof waarin onze visie op heilige koe vanuit diverse standpunten belicht wordt. Gelooft men in heiligheid van techniek of dat de heilige koe leeft en ontstaat uit een autospermatozoide. Wellicht wordt onze beste vriend gekruisigd omdat hij onze aardbol naar de verdoemenis help
Lopende projecten.
Left-overs uit onze consumptie maatschappij 2020.
Project is ondersteunt door Stichting Droom en Daad
De laatste jaren heb ik veel materialen, (leftovers uit onze consumptiemaatschappij) met potentie verzameld en in mijn atelier opgeslagen. Door de corona pandemie werd ik teruggeworpen op louter verblijf in mijn atelier. Al deze materialen wilde ik nu eindelijk echt gaan gebruiken. Dit was in een periode van laten sturen en laten beperken door deze materialen.
Een uitdaging
Dit soort overgebleven materialen kom je overal tegen en bewaar ik altijd. Deze materialen vertegenwoordigen een economische waarde. Het bewaren en verzamelen van materiaal is niet louter alleen ontstaan uit de economische redenen. Ik laat mij ook vaak inspireren door de gevonden materialen en hierdoor blijken ze nog waardevoller.
In onze maatschappij wordt heel veel goed bruikbaar materiaal weg gegooid en als je dan weinig liquide middelen heb is het als of het geld op straat ligt.
De laatste tijd waren de opgeslagen materialen meer een blok aan het been geworden omdat ze mij minder inspireerde en eigenlijk in de weg lagen. Inmiddels heb ik in mijn atelier deze materialen op nieuw herontdekt. Doordat er meer tijd beschikbaar kwam ben ik opnieuw en met andere ogen naar deze materialen gaan kijken en ze weer gaan waarderen en ik besefte dat ik eigenlijk graag door deze materialen gestuurd wil worden.
Waarde
Tegelijkertijd ontdekte ik door de sluiting van winkels dat het interessant is om andere oplossingen voor constructieve problemen te vinden.
Denk aan aan elkaar monteren door middel van bv naaien of met een ijzerdraadje ipv lijm en schroeven.
Het meer thuis verblijven deed mij ook beseffen dat er veel mooi klein afval wordt weg gegooid. Een doosje van een chocoladeletter is een prachtig lijstje voor een vetvrij papiertje van de kaas dat dient als achtergrond van een tattoo op het vel van een salmi.
Dit soort materialen inspireren mij en ik wil dat deze materialen mij nog meer gaan sturen en mij nieuwe wegen laat inslaan wegen die zullen lijden tot nieuw werk.
Nieuw werk dat wel aansluit aan mijn oeuvre en past in o.a. mijn project ‘Relics of a Bygone Era’.
'Relics of a Bygone Era' 2015-2020
Een levende installatie.
Relics of a Bygone Era is een serie werken waarin de auto nog maar nauwelijks herkenbaar aanwezig is. Soms nog net herkenbaar, geabstraheerd tot een contour, een profiel, of een doorsnede. De werken zijn uitgevoerd in een diversiteit aan materialen als polyester, rubber, hout, giethars of papier maché. Materialen die gemeen hebben dat ze de beelden tactiel maken.
Elk beeld is een auto in staat van metamorfose, een autovel, een auto-spermatozoïde, een auto-ei een auto-fossiel, een auto-skelet enz.
Wat zich op het eerste gezicht laat aanzien als een embryo op sterk water is een auto in staat van wording met een staart als een kikkervisje of spermatozoïde.
De installatie: ‘Relics of a Bygone Era’ is een uitstalling van deze raadselachtige werken in een groot stalen rek. Uitgestald, verzameld, gevonden en gezien door de ogen van een wetenschapper uit de toekomst.
Een blik van uit de toekomst op de overblijfselen uit onze huidige tijd.
